Rotterdams ensemble gespecialiseerd in theatrale muziekprojecten

Blog door Eelco Beinema, cellist en programmeur van Domestica Rotterdam

Het was de allereerste opera die ik ooit live heb mogen meemaken. Don Pasquale in de opera van Rome. We waren met onze schoolklas op reis en mijn leraar Latijn vond dat dit ook bij onze culturele bagage hoorde. Van het verhaal maakte ik niet veel, aan boventiteling deden ze daar natuurlijk niet, maar de muziek was heerlijk en die authentieke sfeer in het theater maakte wel indruk. En nu, vele jaren later, mag ik de muziek zelf spelen. In de Laurenskerk.

Ook voor Domestica is het een beetje een terugblik. Op de jaren dat we een aantal mooie operaproducties mochten doen, zoals met het Onafhankelijk Toneel. Dat is sinds de grote bezuinigingen in de cultuur helaas een stuk moeilijker geworden. Daarom zijn we zo blij dit seizoen met twee opera’s in onze serie in de Laurenskerk. Na een enthousiast ontvangen Mozart-project, Il rè pastore maar dan anders, is nu de beurt aan een pastiche van aria’s en ensembles van Rossini en Donizetti, twee grootmeesters van het Italiaanse belcanto. Daar hebben we dus ontzettend veel zin in.

Zin om de leerlingen van het Koninklijk Conservatorium mooi te horen zingen. Daar gaat belcanto toch over. Alleen al bij zo’n tenoraria als Una furtiva lagrima, zo’n succesnummer uit L’elisir d’amore dat iedereen van Pavarotti kent, smelt je toch al helemaal weg. Maar ook zin om te horen wat Jan Willem Nelleke nu weer voor vondsten in zijn bewerkingen heeft gestopt. Ik zag al dat hij in de ouverture helemaal los is gegaan: geen barbier maar een bierbar in Seviglia! Voor de kenners is het goed opletten en voor de andere liefhebbers zal het ook duidelijk zijn dat hier een loopje genomen wordt met Rossini. Een avond vol vaart en humor gaat het worden. Meer commedia dell’arte dan serieuze opera.

Spiegels en Krullen

woensdag 16 maart 20.30 uur, Laurenskerk Rotterdam